“Dingen die meer moeite kosten, trekken mij aan”

Kjille Hoeben komt Atlas binnen en is meteen onder de indruk van hoe het gebouw - dat Hoofdgebouw heette toen zij Technische Bedrijfskunde studeerde - een metamorfose heeft ondergaan. “Het bruist hier, er is zoveel levendigheid”, zegt de alumna bewonderend.

Wat haar is opgevallen in recent contact met de universiteit, is dat ondernemerschap tegenwoordig enorm gestimuleerd wordt onder studenten en medewerkers. “Dat had ik in mijn tijd nodig gehad”, zegt de CEO van start-up myTemp. “De focus lag destijds op bij een groot bedrijf gaan werken na je afstuderen. Ik wilde een eigen bedrijf starten, mijn eigen keuzes kunnen maken en had daar graag meer over geleerd in mijn studie. Ik heb veel zelf moeten uitvinden en heb zeker fouten gemaakt, maar daar leer je het meeste van.”

Die levenslessen op haar weg naar een succesvol bedrijf wil ze graag delen met TU/e-studenten die een bedrijf willen opstarten. “Ik wil graag betrokken worden bij start-ups rond sport en technologie. Ik kan ze coachen en helpen met het vinden van het juiste netwerk om ze verder te brengen.”

Ondernemerschap

Zo is Hoeben via The Gate gekoppeld aan een beginnend bedrijf van een student Biomedische Technologie. “Het contact is nog heel pril, maar het is een ontzettend slimme jongen met leuke ideeën. Ik was onder de indruk van hoe gedreven hij is en van hoe hoog het niveau hier is geworden, hoeveel infrastructuur er is om ondernemende studenten te ondersteunen. Dat is een mooie ontwikkeling. Ik was niet zo’n ster in harde technische vakken, en vroeg me vaak af of ik hier wel thuishoorde. Nu weet ik dat je ook mensen nodig hebt die weten te verbinden en die die technische kennis kunnen toepassen. En daar ben ik juist goed in.”

Ik denk dat ik het schoolvoorbeeld ben van iemand met het impostersyndroom

Alumna Kjille Hoeben

Hoeben houdt niet van om zaken heen draaien. Ze is open en soms pijnlijk eerlijk en kritisch over zichzelf. “Ik denk dat ik het schoolvoorbeeld ben van iemand met het impostersyndroom”, zegt ze. Hierbij doen succesvolle mensen hun succes af als geluk, de juiste timing of het feit dat anderen denken dat ze slimmer zijn dan ze zelf geloven. “Ik ben me er bewust van dat ik mezelf hiermee te kort doe. Want dat glazen plafond wordt niet gecreëerd door anderen, maar door mezelf. Ik heb zoveel hulp en steun gehad van mannen die me op handen hebben gedragen in mijn carrière. Het is aan mij om dat patroon te doorbreken.”

Sport innoveren

Die hulp kreeg ze al vroeg in haar carrière, toen ze na haar studie aan de slag ging bij Sports & Technology bij Brainport. “Ik legde de link tussen kennisinstellingen, bedrijven en de sportwereld. Het doel was sporters helpen met sportinnovaties en tegelijkertijd een economische boost aan de regio geven. Mijn kracht ligt in het zien van verbanden tussen disciplines en mensen bij elkaar te brengen. Bij Brainport had ik goede leermeesters aan Hans van Breukelen, Cees van Bladel en later bij InnoSportNL George de Jong. Ik heb in die jaren zoveel kennis opgedaan en mensen leren kennen, daar heb ik nog steeds profijt van.”

Hart voor sport

In haar jeugd was Hoeben zwaar astmatisch. De huisarts raadde haar ouders aan om hun dochter veel te laten sporten. Ze ging zwemmen en hardlopen. “En ik bleek er ook nog goed in te zijn.” Sport zou vanaf dat moment als een rode draad door haar leven lopen.

Toen ze ging studeren, sloot ze zich al snel aan bij het Studentensportcentrum, waar ze zich bij Squadra Veloce focuste op trainen voor triatlons. Een topsportcarrière lonkte. Hoeben ging er vol voor, maar haalde de top net niet. “Aan het eind van mijn studie trainde ik minstens twintig uur per week: rennen, zwemmen, fietsen. Dat is pittig, maar het is juist de uitdaging die mij zo aantrekt in de triatlon en sport. Inmiddels weet ik dat ik dat in mijn werk ook opzoek. Dingen die net iets meer moeite kosten dan het gebaande pad belopen, trekken mij aan. Er zit een soort avontuur in, en dat vind ik leuk.”

Je moet er ontzettend veel voor laten als je een eigen bedrijf wilt

Alumna Kjille Hoeben

Het avontuur zoekt Hoeben ook duidelijk in haar carrièrepad: ze heeft twee eigen bedrijven, allebei met een dikke link naar de sportwereld. Met de inkomsten uit haar agentschap in sportartikelen verdient ze genoeg om aan myTemp te kunnen werken. “Een eigen bedrijf is alles behalve een negen-tot-vijf baan, en je zult er ontzettend veel voor moeten laten om je bedrijf tot een succes te maken. Het succes van een start-up hangt af van de effort die mensen erin steken, gecombineerd met wat geluk en een goed netwerk. Dat laatste is zó belangrijk; je moet de juiste mensen kennen die je kunnen helpen, adviseren en steunen.”

Uit mijn comfortzone

Afgelopen oktober won Hoeben de Marina van Dammebeurs, bedoeld voor getalenteerde vrouwelijke alumni aan een van de drie TU’s in Nederland. De beurs van negenduizend euro gaat Hoeben inzetten om stappen te kunnen zetten in haar leidende rol als CEO van myTemp. Het bedrijf gaat nu richting de opschaal- en productiefase en gaat daarnaast fuseren met een ander bedrijf. “Ik ben iemand die graag samenwerkt, maar moet nu leren hoe je goed leiding geeft aan een groot bedrijf. In één-op-één gesprekken heb ik geen gebrek aan zelfvertrouwen, maar ik zal mijn bedrijf ook moeten gaan uitstralen als we verder willen komen. Daar gaat een coach me nu bij helpen. Ik moet uit mijn comfortzone stappen om een stapje omhoog te kunnen doen.”

myTemp

Start-up myTemp is ontstaan uit een innovatieproject waarbij Hoeben hoogleraar Maria Hopman van de Radboud Universiteit leerde kennen. Zij zocht naar een goede manier om continu de kerntemperatuur van wandelaars te meten tijdens de Nijmeegse Vierdaagse, nadat eerder lopers waren overleden door oververhitting. “Ze gebruikte daarvoor een slikbare capsule met een sensor die ze uitlas bij de start en finish. Maar ze wilde continu de temperatuur kunnen meten, net als bij een hartslagmeter. Ik heb samen met haar naar technici gezocht die hier iets voor konden ontwikkelen.” Die technici vond Hoeben in Clemens Neervoort en Rutger Stoots en samen richtten ze in 2014 het bedrijf myTemp op.

Inslikken, meten en uitpoepen

Het product is een capsule die je drie uur voor de activiteit inslikt. De sensor kan continu de kerntemperatuur van sporters meten, zonder dat er een batterij voor nodig is. De sensor wordt steeds geactiveerd door een magnetische band die sporters om hun middel dragen. Via een app of computer kan de temperatuur van de atleet gemonitord worden.

Als sporters zich inspannen, krijgen ze in feite koorts omdat het lichaam zo hard moet werken. Die temperatuurstijging moet niet te hoog oplopen. Dat weet ambassadeur van myTemp Joost Fonville als geen ander. Zijn zoon Arthur Fonville overleed door oververhitting tijdens de Van Dam tot Damloop in 2014. “Zijn drijfveer is het voorkomen van oververhitting van hardlopers en daar meer kennis over beschikbaar te maken”, zegt Hoeben.

Doordat er geen batterij nodig is, werkt de capsule oneindig lang, al poep je ‘m na een bepaalde tijd gewoon weer uit. “Eigenlijk jammer”, zegt Hoeben. “Het zou het beste zijn als ie altijd kon blijven zitten.” Het is toekomstmuziek, maar Hoeben denkt aan mogelijkheden om de capsule te implanteren en continu de temperatuur te kunnen meten bij mensen met bepaalde ziektes, of mensen die gevoelig zijn voor temperatuurschommelingen.

Industriële toepassing

Maar ook een industriële toepassing ligt in het verschiet. “Denk aan productieprocessen in de voedingsindustrie waarbij voedsel altijd binnen een bepaalde temperatuur moet worden gemaakt. Als je onze capsule gebruikt, en hierbij kunnen we wel batterijen gebruiken, kun je continu meten of deze waarden goed zijn en hoef je niet achteraf een hele batch voeding weg te gooien omdat je op basis van een steekproefmeting vermoedt dat er iets niet goed was.”

Sport fungeert als de Formule-1 voor innovaties

Alumna Kjille Hoeben

Hoeben realiseert zich dat met industriële toepassingen meer geld te halen valt dan in de sporthoek, waar topsporters en onderzoeksinstituten haar voornaamste klanten zijn. “Hoe leuk sport ook is - het blijft mijn passie - in de industrie zit meer marktpotentie. Maar ik wil de sport nog niet laten gaan, ook omdat het heel goed werkt als uithangbord voor ons product. Sport fungeert als de Formule-1 voor innovaties. De vraag naar een innovatieve oplossing komt vaak vanuit de sportwereld en van daaruit sijpelt het door naar de rest van de maatschappij.”

Hoeben is dan ook trots op de projecten die ze al hebben gedraaid met myTemp. Zo heeft het Nederlands Olympisch team in de aanloop naar Tokyo de capsule gebruikt in de klimaatkamers op Papendal. “De vraag was of we voor elke sporter een advies konden geven hoe ze zich het beste konden voorbereiden op de hitte in Tokyo. Hoe ze zich konden aanpassen en konden koelen, om oververhitting te voorkomen. Ik ben zelf geen topsporter geworden, maar het is mijn passie om door mijn werk andere sporters te helpen beter te presteren. Dat kan ik dankzij mijn technische achtergrond perfect combineren.”

Dromen

“Ik ben continu bezig met mijn bedrijf. Ik heb nog een bedrijf ernaast om financieel rond te komen, want we verdienen nog onvoldoende met myTemp, al hebben we de nodige subsidies binnengehaald in de loop der jaren.” Maar Hoeben vindt dat je dat op een gegeven moment moet loslaten: “Die zijn goed om op te starten, maar als je bedrijf zichzelf uiteindelijk niet kan bedruipen, moet je er mee ophouden.” Hoeben heeft investeerders gevonden die haar helpen bij het doorontwikkelen van het bedrijf, zowel financieel als organisatorisch. “Zij stimuleren me om stappen te zetten als CEO, mezelf te laten groeien. Ik stap steeds vaker uit mijn comfortzone.”

MyTemp gaat binnenkort samen met een ander bedrijf in Nijmegen en worden er stappen gezet in de industriële toepassing van de capsule. “Na de samensmelting hebben we meer mankracht, meer financiële middelen en krijg ik daardoor ook iets meer lucht om aan myTemp te werken.”

Haar plan voor de komende vier jaar is het bedrijf tot een succes maken en dan stoppen. Stoppen? “Ik zie mezelf niet als iemand die jarenlang een bedrijf gaat leiden. Als het goed staat, is mijn rol klaar, dan zijn er niet veel uitdagingen meer. Ik heb nog zoveel ideeën waaraan ik wil werken. Mijn allergrootste droom is dat myTemp in de toekomst zo goed loopt dat ik, net als mijn investeerders, startende ondernemers kan helpen en kan investeren in hun ideeën.”