‘Ik zorg voor de deadlines, de onderzoekers voor de inhoud’
De projectmanagers van het Research Support Office zijn aanjagers van deadlines en ondersteunen onderzoekers waar nodig bij grote onderzoeksprojecten. Zodat die zich kunnen focussen op de inhoud.
Projectmanager Berend van den Berge is voor hoogleraar Yvonne de Kort onmisbaar voor het in goede banen leiden van het internationale innovatieve trainingsnetwerk LIGHTCAP, waarvan de Eindhovense hoogleraar wetenschappelijk coördinator is. Naast het bewaken van deadlines en financiën, en het organiseren van trainingen en congressen, fungeert de projectmanager als sociale smeerolie tussen de vijftien promovendi die in zeven groepen aan zes verschillende Europese universiteiten onderzoek doen naar de invloed van licht op het brein.
Het leiden van een Innovative Training Network als het LIGHTCAP-project, is geen sinecure, weet wetenschappelijk coördinator Yvonne de Kort uit ervaring. Binnen het Europese project werken veel internationale partners samen en worden vijftien internationale jonge onderzoekers opgeleid. “Het doel is niet per se om tot een technisch concept of product te komen”, zegt de hoogleraar Omgevingspsychologie aan de Human Technology Interaction groep, “maar dat we jonge onderzoekers van de toekomst afleveren. Die in de wetenschap kunnen werken, maar ook in de industrie een belangrijke rol kunnen spelen.”
De Kort praat vol enthousiasme over het onder Horizon Europe gesubsidieerde Marie Skłodowska-Curie project dat zij in anderhalf jaar heeft opgezet. “Het is prachtig om te mogen doen. Ik heb onderzoekers die ik respecteer en met wie ik zou willen samenwerken, gevraagd om in het LIGHTCAP-consortium te stappen. Daarvoor koos ik aanpalende disciplines die relevant zijn voor nieuwe ontwikkelingen op lichtgebied: van heel fundamenteel tot heel toegepast. Denk aan neurowetenschappers, chronobiologen, psychologen en lichtontwerpers.”
De praktijk
Onderzoekers die in een Europees gesubsidieerd project hebben gewerkt, weten hoe intensief het leiden hiervan is, en hoeveel werk er gaat zitten in het goed opvolgen van de eisen en deadlines. “Ik heb eerder verschillende nationale en Europese projecten gedaan met vele industriële partners, maar dit is het eerste ITN (Innovative Training Network, red.) dat ik doe. Het heeft een heel ander soort dynamiek en vraagt enorm veel werk”, zegt De Kort. “Er is een grote druk om tussentijds zaken op te leveren in Brussel. Soms moet je de wetenschap aan de kant schuiven om die deadlines te halen.” Niet dat ze klaagt: “Het is een enorme eer om vijftien AIO’s te mogen coördineren.”
Over LIGHTCAP
Het LIGHTCAP-project is een zogeheten Europees Trainings Netwerk. De vijftien promovendi die in het project werken, krijgen daarvoor een beurs van het Marie Skłodowska-Curiefonds. De vijftien AIO’s, ook wel early stage researchers (ESR) genoemd, werken binnen acht verschillende groepen aan zeven Europese universiteiten in Bazel, Berlijn, Lausanne, Luik, Manchester, Sheffield en in Eindhoven. Daarnaast werken ze binnen het consortium intensief samen met industriële partners, zoals Velux, Signify, Arup, Zumtobel en Lighting Europe.
Alle promovendi hebben een eigen onderwerp, met als gemene deler licht en de invloed ervan op het brein.
Het doel is om een nieuwe generatie van onderzoekers te trainen die over de grenzen van hun vakgebied heen kunnen kijken en opereren. Ze lopen daarom ook stage aan een andere partneruniversiteit én bij een industriële partner. “Dat is het grote verschil met een ‘normale’ PhD”, zegt Van den Berge. “We willen dat onze onderzoekers ook het bedrijfsleven ervaren, zodat ze een goede afweging kunnen maken of ze in de wetenschap willen blijven of in het bedrijfsleven willen werken.”
De jonge onderzoekers binnen LIGHTCAP krijgen een trainingsprogramma voorgeschoteld, symposia, twee verschillende stages en moeten als groep en individueel regelmatig rapportages opleveren.
Deadlines
Daar komt de projectmanagerspool van het Research Support Office (RSO) om de hoek kijken. Bij LIGHTCAP in de persoon van Berend van den Berge, zelf alumnus bij de Human Technology Interaction groep. “Ik zorg voor de deadlines, Yvonne voor de inhoud”, zo vat hij het kernachtig samen. In de praktijk betekent dit dat hij De Kort zoveel mogelijk ontzorgt. “Zodat zij haar eigen werk kan blijven doen.”
“Deadlinebewaking is het belangrijkste”, zegt hij. “De subsidieverstrekker moet alles op tijd ontvangen, zodat we het geld dat we hebben gekregen kunnen verantwoorden.”
Berend is onmisbaar voor mij, omdat ik chaotisch ben
en liever de inhoud induik.Yvonne de Kort, wetenschappelijk coördinator LIGHTCAP
“Voor mij persoonlijk is het belangrijk dat hij me ondersteunt in het proces en de administratie”, zegt De Kort. “Berend coördineert de vergaderingen met de onderzoekers en de promovendi, zet trainingen op, houdt deadlines in de gaten wanneer we iets moeten opleveren in Brussel en jaagt die na. Ook het contact met de project officer in Brussel valt onder zijn taken. Hij is voor mij onmisbaar in heel veel formele taken. Ik ben chaotisch en duik liever de inhoud in. Hij helpt me om wekelijks op metaniveau na te denken over het project. Het valt niet altijd mee als je naast onderzoeker ook de coördinator bent.”
Vaida Verhoef: ‘Berend houdt ons bij elkaar en ingecheckt’
“Zonder Berend zou ik heel geïsoleerd bezig zijn met enkel mijn eigen onderzoek”, zo stelt promovenda Vaida Verhoef. Ze is early stage researcher in het LIGHTCAP-project bij de HTI-groep van Yvonne de Kort. “Hij houdt ons bij elkaar en ingecheckt.”
De Française zit aan het begin van het derde jaar van haar PhD in Eindhoven. Ze onderzoekt of lichtactivatie patiënten met slaapstoornissen kan helpen, en werkt daarvoor samen met het Centrum voor Slaapgeneeskunde van Kempenhaeghe. “En dat slokt me zó op, dat ik het grotere plaatje soms uit het oog verlies. Berend helpt ons om prioriteiten te stellen en pusht ons om deadlines voor het Europese programma te halen. Of om naar conferenties te gaan, of contact op te nemen met andere PhD’s binnen LIGHTCAP.”
Meer output
“Vergeleken met andere promovendi, wordt van ons vaker een rapportage of jaarplan verwacht dat naar Brussel moet ter verantwoording. Dit soort grote projecten vraagt om meer output. Ook moeten we een online les maken (een zogeheten Massive Open Online Course, red.). Dat kan soms overweldigend zijn en daar helpt Berend ons bij. Hij herinnert ons ruim op tijd aan deadlines. Eigenlijk is hij een soort pilaar in het midden van LIGHTCAP die iedereen kent en alles weet.”
Binnen de HTI-groep heeft ze haar plekje verworven: “We zijn heel close met elkaar en Yvonne zorgt dat we op familiaire wijze met elkaar omgaan. Van PhD’s in andere groepen hoor ik wel dat ze zich soms wat overweldigd kunnen voelen en ze het dan fijn vinden dat ze met Berend kunnen overleggen.”
Privilege
Voor Van den Berge voelt zijn baan eerder als privilege dan werk. “Ik mag als projectmanager meegenieten van alle mooie onderzoeken die gedaan worden, zonder dat ik dat zelf hoef te doen. Laat mij maar regelen en mensen samenbrengen, dat vind ik mooi. En ik mag ook nog reizen; pas waren we nog in Sheffield met z’n allen, en in Luik.”
De Kort vindt het heel bijzonder hoe Van den Berge het sociale leven buiten de to do’s regelt. “Dat gaat verder dan het regelen van etentjes. Hij is ook degene die bedenkt dat het goed is om weer een keer samen te komen. Hij koopt Sinterklaascadeautjes en maakt voor iedereen een gedicht.”
Voor mij is het fijn om met iemand te kunnen spiegelen of alles goed gaat,
en of ik iets mis.Yvonne de Kort, wetenschappelijk coördinator LIGHTCAP
“En hij heeft een warme band met de jonge onderzoekers. De promovendi kijken vaak toch een beetje op tegen ons als hoofdonderzoekers. Ze hebben onze artikelen gelezen en al gaan we informeel met elkaar om, we blijven toch hun begeleiders. Berend blijft daarbuiten en kan op een andere manier met hen omgaan. Hij hoort ook vertrouwelijke dingen in die rol. Voor mij is het fijn om af en toe met hem te kunnen spiegelen of alles goed gaat, en of ik iets mis.”
“Ik volg ze een paar jaar van hun leven, je bouwt daarmee echt een relatie op. Ik vind het zo mooi dat ik hen tot een groep mag vormen, er voor ze mag zijn als ze vastlopen”, zegt Van den Berge. “Ik ben ook een soort vertrouwenspersoon voor ze. Vergeet niet dat het psychisch heel zwaar kan zijn om vier jaar lang aan hetzelfde onderwerp te werken, het helemaal uit te diepen. Dat kan eenzaam voelen, zeker als je in het buitenland zit. Voor mij is die menselijke kant een heel belangrijk deel van mijn werkplezier.”
Nima Hafezparast Moadab: ‘Berend springt in het gat tussen PhD’s en supervisors’
Nima Hafezparast Moadab uit Iran werkt binnen LIGHTCAP aan de universiteit van Sheffield in de groep van hoogleraar Steve Fotios aan het gebruik van licht op de weg. “Ik concentreer me op bestuurders van bijvoorbeeld auto’s en de impact van licht op hun hoe alert ze zijn op de weg. De droom is dat je met bepaald licht bestuurders zo alert kunt maken dat ongelukken voorkomen kunnen worden”, zegt hij.
Nima is trots dat hij een plek heeft gekregen in het prestigieuze project. “Het mooie is dat je kunt samenwerken met andere promovendi. Je PhD doen kan eenzaam zijn, omdat veel mensen niets begrijpen van je onderwerp. Binnen LIGHTCAP werkt iedereen aan licht, al is het in een andere toepassing, dus je kunt hier samen over sparren.”
“Dit project biedt me de mogelijkheid om ook te kijken hoe het er in de industrie aan toegaat. Ik heb in Londen bij Arup Lighting Design een stage gedaan. Het helpt mij als wetenschapper om te zien hoe we onze kennis kunnen toepassen in de samenleving, want dat is wat mij drijft.”
De rol van Berend is broodnodig, vindt hij. “Wij onderzoekers zijn niet altijd de meest communicatieve personen, we zijn gefocust op ons onderzoek. Je hebt dan iemand nodig die wél communiceert, die verbindingen legt en zorgt dat samenwerkingen op gang komen. Berend springt in het gat tussen de PhD’s en de supervisors. Dat doet hij op interactieve wijze, hij is altijd bereikbaar en fikst alle problemen.”
En ik mag met deze talenten samenwerken.
Dat voelt bijna als een privilege in plaats van een baan.Projectmanager Berend van den Berge
Van den Berge hoort wel eens verhalen van wetenschappers die geen groot project aangaan, omdat ze er de tijd niet voor hebben. “Eerlijk is eerlijk, het is een enorme aanslag op je tijd, maar het is ook heel gaaf om zo’n project op je naam te hebben staan. Het geeft een geweldige boost aan je onderzoek en netwerk. En dan mag je ook nog eens vijftien promovendi klaarstomen, dat is toch fantastisch!” Hij voegt trots toe: “En ik mag met deze talenten samenwerken als projectmanager.”
“Ik vind het belangrijk dat onderzoekers aan de TU/e weten dat wij er zijn om hen te helpen. “Dat kan een drempel weghalen om een groot project aan te vragen. We kunnen op alle vlakken helpen; zowel bij de aanvraag, als tijdens het project.”
Nooit met lege handen
De Kort beveelt haar collega’s aan de TU/e het werken met een projectmanager van het RSO aan. “Ik werk superfijn met Berend. Ik weet wanneer ik het voortouw moet nemen en andersom, we werken echt als een team. We worden vaak ook samen aangeschreven in mailtjes, dat vind ik heel prettig. Daarnaast snapt Berend hoe de TU/e werkt en heeft hij korte lijntjes binnen onze organisatie.”
Ze vindt het fijn dat een projectmanager van RSO komt ‘solliciteren’ voor aanvang van een project. “Zoek iemand met wie je een klik hebt om mee samen te werken. Ik vind het ook prettig dat er een pool is met projectmanagers. Bij een calamiteit kan altijd iemand bijspringen, dus sta je nooit met lege handen.”
Uit onze strategie: over Research Life Cycle Support
We vinden het belangrijk dat onze onderzoekers zich vooral kunnen richten op waar ze goed in zijn: onderzoek doen. Daarom werken we aan een naadloos samenwerkende keten van diensten om hen te helpen. Het doel van het Research Life Cycle Support-project is om de research support zo te organiseren dat onderzoekers naadloos ondersteund worden in het gehele onderzoeksproces: van een eerste onderzoeksidee tot aan het verspreiden van uiteindelijke onderzoeksresultaten, en alles daartussen. Dit gebeurt in nauwe samenwerking tussen onderzoekers en ondersteuners, en tussen faculteiten, instituten en diensten, maar altijd met de focus op wat de onderzoekers nodig hebben.
Binnen onze universiteit wordt die steun onder meer geboden door het Research Support Office (RSO). Recent is een pilot gestart met een centraal projectmanagement team om onderzoekers beter te ondersteunen. Dit betekent dat er extra projectmanagers bij komen.
Research Life Cycle Support valt binnen de Strategie 2030 onder het thema Resilience. Lees meer over onze Strategie 2030.
Mediacontact
Meer over onze strategie
